Alles wat je moet weten over 4G mobiele telefoons

Wat is 4G?

4G (4e Generatie) wordt in een aantal verschillende contexten gebruikt:

(1) 4G mobiel netwerk – een mobiel communicatienetwerk volgens de 4G-standaard, inclusief het gebruik van mobiele IP's voor adressering en het bereiken van een minimale datacommunicatiedoorvoer (snelheid), etc.

(2) 4G-kwaliteit draadloze data service - door een draadloze aanbieder geleverde dataservice die minimaal 4G-snelheid bereikt. In werkelijkheid kan het worden uitgevoerd bovenop een 4G draadloos netwerk of een bijgewerkte versie van een 3G-netwerk (bijvoorbeeld HSPA+). Veel vroege 4G-diensten onder merknaam van een aanbieder draaiden eigenlijk op 3G-netwerken.

(3) 4G mobiele telefoon – een mobiele telefoon die de datacommunicatiestandaarden ondersteunt van het 4G mobiele netwerk. Standaard zijn dit meestal ook smartphones.

 

Vergelijking 2G-, 3G-, 4G-netwerk datasnelheden (schattingen)

Generatie

2G

2G

3G

3G

3G

4G

Standaard

GSM

CDMAOne

CDMA2000

TD-SCDMA

WCDMA

LTE

Downlink (bps)

236k

153k

3,1M

2,8M

14,4M

100M

Uplink (bps)

118k

153k

1,8M

2.2M

5,76M

50M

 

LTE en 4G

LTE is een afkorting van de technologie die momenteel wordt gebruikt door vrijwel alle wereldwijde 4G-netwerken voor mobiele telefonie.

In theorie is LTE sneller dan 4G-diensten die bovenop 3G-netwerken draaien, maar daarbij moet wel rekening worden gehouden met het feit dat de daadwerkelijke snelheid ook afhangt van andere factoren, zoals hoeveel mensen het datanetwerk gelijktijdig gebruiken binnen een klein gebied.

 

Is een telefoon te gebruiken voor mijn 4G-aanbieder?

Voor alle simlockvrije telefoons - telefoons die niet zijn vergrendeld door een bepaalde aanbieder - bepalen 3 hoofdfactoren of de telefoon kan worden gebruikt voor een bepaalde aanbieder:

(1) Varianten LTE-technologie. Er zijn 2 varianten LTE-technologie: FDD LTE (of FD-LTE) en TDD LTE (of TD-LTE); de meeste hiervan delen dezelfde technologie, maar bevatten ook verschillen. De meeste aanbieders gebruiken er slechts één. Sommige telefoons ondersteunen er één, andere telefoons ondersteunen beide.

(2) Frequentieband die overeenkomt met uw aanbieder. Wereldwijd zijn er ongeveer 40 verschillende frequentiebanden (aangeduid door numerieke getallen in de 4G-standaard) die 4G draadloze communicatie ondersteunen. Elke aanbieder gebruikt slechts een kleine subset van banden en alle telefoons ondersteunen ook slechts een subset van banden.  De door uw telefoon ondersteunde banden moeten een overlapping hebben met de band van de aanbieder om het netwerk van deze aanbieder te kunnen gebruiken. In één land kunnen verschillende aanbieders 4G-banden al dan niet delen, dus het overeenkomen van de door de telefoon en de aanbieder gebruikte banden is essentieel; niet van telefoon en landen. Sommige telefoonfabrikanten bieden voor het zelfde telefoonmodel een andere SKU voor verschillende geografische markten, bijvoorbeeld een Europese versie of een Noord-Amerikaanse versie. Dit betekent echter slechts dat de banden van de SKU zijn geoptimaliseerd om zoveel mogelijk aanbieders te ondersteunen voor deze specifieke markt, en er is geen garantie dat de SKU alle aanbieders in deze markt zal ondersteunen.

(3) Of uw aanbieder toestaat dat simlockvrije telefoons zich registreren op hun netwerk. In het verleden hanteerden sommige aanbieders, zoals Verizon, beperkingen die het niet toestonden dat simlockvrije telefoons zich aanmelden op hun netwerk. Zulke beperkingen gelden tegenwoordig echter niet meer bij aanbieders.

 

Achterwaartse compatibiliteit met 3G en 2G

Dit probleem zal steeds minder een punt van zorg zijn omdat de dekking van het 4G-signaal wereldwijd snel aan het toenemen is. Algemeen gezien had de wereld 3 kampen voor het 2G- en 3G-tijdperk: (1) GSM + WCDMA + upgrades zoals HSPA, (2) CDMAOne + CDMA2000 + zijn upgrades (vooral Verizon, Sprint in de VS, KDDI in Japan, China Telecom), en (3) GSM + TD-SCDMA (alleen China Mobile). Dus tenzij u bij Verizon, Sprint of China Mobile zit, zal uw 4G-mobieltje volledige achterwaartse compatibiliteit hebben met 2G- en 3G-technologieplatformen. Wel is er echter sprake van een probleem met het afstemmen op de juiste frequentieband, zoals in 4G. Over het algemeen zullen de meeste 4G-telefoons dekking bieden voor alle 2G-banden voor wereldwijd gebruik, maar dekken ze mogelijk niet de juiste 3G-band voor het 3G-netwerk van uw aanbieder.

Raadpleeg aanvullende informatiebronnen voor alle CDMA2000-netwerken in de wereld.

 

Telefoongesprekken in 4G

Als u tegenwoordig een telefoongesprek voert met uw 4G-mobieltje, maakt u daarbij hoogstwaarschijnlijk gebruik van het 2G- of 3G-netwerk. Het goede nieuws is dat dit betekent dat u toegang hebt tot het datanetwerk en kunt internetten terwijl u een telefoongesprek voert. Het betekent echter ook dat als uw telefoon het 2G- of 3G-netwerk van uw aanbieder niet ondersteunt, u mogelijk helemaal geen telefoongesprekken kunt voeren. Veel aanbieders werken aan hun Voice Over LTE (VoLTE) oplossingen zodat klanten rechtstreeks via hun 4G-datanetwerk high-definition telefoongesprekken kunnen voeren, en hebben plannen om in de komende jaren te gaan stoppen met hun 2G-netwerken. Maar in 2017 is het wereldwijde VoLTE-aanbod nog beperkt.  

 

4G+

LTE Advanced & LTE Advanced Pro - beide zijn upgrades van het LTE-netwerk en bieden betere snelheid. Soms worden ze aangeduid als 4.5G en 4.75G. Sommige telefoons en aanbieders ondersteunen nu al LTE Advanced, maar LTE Advanced Pro is nog steeds in de ontwikkel- en implementatiefase.

 

Apparaatcategorie

De apparaatcategorie definieert de maximale datatransmissiesnelheid van een apparaat. Alleen wanneer de maximale datasnelheid van het apparaat hoog is, kan het volledig profiteren van een snelle 4G-netwerk datalijn. In het ideale geval zou een klant niets hoeven te weten over de apparaatcategorie, en moeten de fabrikant of verkoper van de telefoon simpelweg de maximale datatransmissiesnelheid aanbieden als onderdeel van de telefoonspecificatie, inclusief zowel downlink (downloadsnelheid) en uplink (uploadsnelheid).

 

SIM-kaart formaat

Het formaat van de SIM-kaart is geen 4G-kwestie, maar kan klanten in verwarring brengen bij het kiezen van een mobiele telefoon. Doorgaans ondersteunt een telefoon slechts één of twee SIM-kaart formaten, en zult u bij uw aanbieder eenvoudig een SIM-kaart moeten kunnen bestellen die past in uw mobiele telefoon.

 

Optionele geavanceerde onderwerpen

(1) Mix van FDD LTE en TDD LTE - in heel zeldzame gevallen kunnen sommige aanbieders een service introduceren die beide technologieplatformen gebruikt, zoals de Spark-service van Sprint, voor het optimaliseren van de netwerkefficiëntie in zowel de stad als op het platteland. In dit geval zou het moeten werken als uw telefoon één technologie ondersteunt.

(2) LTE was oorspronkelijk niet 4G! In het begin voldeed LTE niet aan de 4G-eisen, maar kwalificeerde zich hiervoor later wel.

(3) HSPA+ is een upgrade van het WCDMA-netwerk. Het zou eigenlijk de correcte benaming 3.9G moeten hebben, maar wordt door aanbieders vaak als 4G op de markt gebracht.

(4) XLTE: eenvoudigweg de marketingnaam van Verizon voor hun LTE-aanbod. X betekent hier niets.

(5) Communicatiesnelheid versus gegevensopslaggrootte - als u leest dat de communicatiesnelheid/max. doorvoer 100M is, betekent dit eigenlijk 100M bits per seconde, terwijl een gegevensopslaggrootte van een 100M bestand eigenlijk 100M bytes betekent. En 1 byte = 8 bits. Dit verklaart voor een deel waarom een netwerk minder snel aan kan voelen dan de aangegeven snelheid.

 

Aanvullende bronnen

Alle CDMA2000 3G-netwerken in de wereld:

https://en.wikipedia.org/wiki/List_of_CDMA2000_networks

 

ATest